Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Εφταμηνίτης

Ο άνθρωπος από τα πρώτα βήματα της ιστορίας του βρέθηκε κοντά στα ζώα. Μαζί τους άλλωστε μοιραζόταν και μοιράζεται τον γαλάζιο πλανήτη , τη Γη.
Θαυμασμό και κατάπληξη προκαλούν οι βραχογραφίες των σπηλαίων στα οποία έζησε ο προϊστορικός άνθρωπος και εκεί απεικόνισε όλων των ειδών τα θηρία...
Στη μοναξιά των σκοτεινών σπηλαίων αυτά τον συντρόφευαν.

Ο άνθρωπος εξημέρωσε τα ζώα , τα έβαλε στη δούλεψή του , πήρε το μαλλί , το γάλα και το κρέας τους...τα έκανε όμως και φίλους.
Υπάρχουν ζώα , σύντροφοι πιστοί , με νοημοσύνη και αισθήματα , που όπως λένε οι επιστήμονες , αντιστοιχούν με αυτά ενός μικρού παιδιού.

Στις άχαρες μεγαλουπόλεις τα πιο συχνά κατοικίδια είναι οι σκύλοι και οι γάτες.
Για μια γάτα θα σας μιλήσω και γω απόψε. για τον Εφταμηνίτη.

Όταν γεννήθηκε ήταν τόσο μικρός κι άσχημος που η μάνα του τον έβαλε στην άκρη και θήλαζε τα άλλα της παιδιά, τα πιο όμορφα και δυνατά. Η φύση είναι σκληρή κι αφήνει να επιβιώσει μόνο ο καλύτερος...φαίνεται , όμως , πως ο γατούλης της ιστορίας μας ήταν τυχερός.
Τυχερός , γιατί ο αφέντης της άσπλαχνης γάτας τον λυπήθηκε και τον τάιζε με το μπιμπερό , για να μην πεθάνει. Και κάπως έτσι ο Εφταμηνίτης μεγάλωσε κι έγινε ένας όμορφος , αρχοντικός γάτος που έζησε χρόνια και χρόνια με τους ανθρώπους που τον μεγάλωσαν...την οικογένειά του.

Έζησε μαζί τους χαρές και λύπες , τους είδε να μεγαλώνουν , να φεύγουν από το σπίτι αλλά αυτός κάθε φορά που επέστρεφαν ήταν εκεί, για να νιαουρίσει και να ζητήσει χάδια.
Σταθερή αξία, το καλόβολο και παιχνιδιάρικο στοιχειό του σπιτιού...

Έζησε για χρόνια πολλά , τόσα που ξεπερνούν το μέσο όρο της γατίσιας ύπαρξης , κι υποθέτω πως αυτό οφείλεται στην αγάπη που έδωσε και πήρε από τους ανθρώπους του.
Κι έτσι ήσυχα , όπως ήρθε στη ζωή , έφυγε πλήρης ημερών...

Θέλω να πιστεύω στον γατίσιο παράδεισο...
τον φαντάζομαι γεμάτο μαξιλάρες ,τροφαντά ποντικάκια και ατέλειωτα χουρχουρίσματα...και ξέρω ότι ο Εφταμηνίτης έχει σίγουρα κερδίσει τη θέση του εκεί...


Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Φως...περισσότερο φως!

Το φως είναι ένας είδος ενέργειας και ταξιδεύει με τη μέγιστη ταχύτητα , την λεγόμενη ταχύτητα
του φωτός. Για τον θνητό και πεπερασμένο άνθρωπο η ταχύτητα αυτή είναι ασύλληπτη κι αν δεν την είχε αποδείξει ο Αϊνστάιν με μαθηματικούς τύπους ,  κάποιοι θα μιλούσαν για παραμύθια της Χαλιμάς...

Οι γλωσσολόγοι υποστηρίζουν ότι το φάος - φως προέρχεται από μια σανσκριτική ρίζα που δηλώνει τη λάμψη, τη φανέρωση  και από την οποία προέρχονται ίσως και άλλες λέξεις όπως το φημί (ισχυρίζομαι , δηλώνω) και το φαίνω (φανερώνω).

Φαέθοντας ήταν ο αγαπημένος γιος του Ήλιου που πήρε το άρμα του πατέρα του αλλά μη μπορώντας να το οδηγήσει σωστά , κατέληξε κατακεραυνωμένος από τον Δία...

Φαεινές , δηλ. φωτεινές και θαυμάσιες , είναι και κάποιες ιδέες που φωτίζουν ξαφνικά το νου μας και μας βγάζουν από αδιέξοδα.

Το φως δεν είναι μόνο η αιτία που καθιστά ορατά τα αντικείμενα , τον κόσμο όλο.
Ως λέξη έχει και όχι άδικα πολλές συνυποδηλώσεις...είναι η μόρφωση και η γνώση αλλά και  η κριτική ικανότητα και η ελευθερία που απορρέει από τα παραπάνω.
Φωτισμένος είναι ο βαθύς γνώστης της ζωής και των πραγμάτων , αυτός που έχει βρει την Αλήθεια.

Ασφαλώς , οι θρησκείες , "εκμεταλλεύονται" τη δύναμη του φωτός και "φωτολογούν", αν θα μου επιτρεπόταν ένας τέτοιος νεολογισμός...
Ο Βούδας είναι ο "φωτισμένος" , ο Ιησούς αυτοπαρουσιάζεται στο κατά Ιωάννη ως εξής:
Εγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. 

Και φυσικά , σήμερα γιορτάζουμε τα "Φώτα"...πρόκειται για την ημέρα της βάπτισης του Χριστού από τον Ιωάννη στον Ιορδάνη ποταμό...η βάπτιση είναι το μυστήριο της "φώτισης" δια του οποίου οι χριστιανοί εισέρχονται σε μια νέα , φωτεινή ζωή μακρυά από την πλάνη και το σκοτάδι.


                                                                  Χρόνια πολλά και φωτεινά σε όλο τον κόσμο!!!

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2017

Δισημίες

Συνειδητοποιώ καθώς ο χρόνος κυλά τις άπειρες δυνατότητες διασύνδεσης και επικοινωνίας με τις οποίες μας έχει προικίσει η τεχνολογία.
Κινητά τηλέφωνα , ηλεκτρονικοί υπολογιστές και tablet ,  μηνύματα μέσω viber , messenger και άλλων συναφών λογισμικών , εικονικές κοινότητες δικτύωσης , ιστολόγια (καλή ώρα σαν το δικό μου...) κι άλλα πολλά που δεν τα γνωρίζω καν...όλα προσφέρονται στην υπηρεσία της άμεσης και διαδραστικής επικοινωνίας.

Η ευκολία χειρισμού αυτών των συσκευών και λογισμικών είναι απίστευτη. Παιδιά που καλά καλά δεν έχουν ξεκινήσει το δημοτικό ξέρουν να "ποστάρουν" , να κάνουν  "like" και φυσικά να βγάζουν ατελείωτες "selfies"....
Ελκυστικό και γοητευτικό συνάμα είναι πως συνδέεσαι κοινωνικά ή επανασυνδέεσαι με παλιούς γνωστούς και φίλους μέσω τέτοιων διαδικασιών.

Σχεδόν παντού, στον δρόμο , στα λεωφορεία , στους χώρους εργασίας , στις καφετέριες οι άνθρωποι δεν μιλούν..."ποστάρουν".

Είναι πολύ δύσκολο , ομολογουμένως ,  να αντισταθεί κανείς στη σαγήνη των νέων μέσων...πόσο μάλλον που αυτή παίζει έντεχνα με τη μοναξιά , τη βαθιά υπαρξιακή μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου και με τον ναρκισσισμό του.

Ο Νάρκισσος , ένας όμορφος νέος , ερωτεύτηκε το είδωλό του , αυτό που καθρεφτιζόταν στα νερά μιας πηγής , και τελικά , έπεσε μέσα σε αυτήν και πνίγηκε...

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν μάστορες στην δισημία...σε όσα δηλαδή διαβάζονται και ερμηνεύονται διπλά και αντιφατικά πολλές φορές...η δισημία εκφράζει λεκτικά την τραγική ειρωνεία.
Προστάτες της τεχνολογίας ή καλύτερα των τεχνών ήταν δυο θεοί...η Αθηνά και ο Ήφαιστος.
Η μια φωτεινή και σοφή , ο άλλος κουτσός και αποκρουστικός...

Τα συμπεράσματα δικά σας.