Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Και τα σκυλιά δεμένα...

Είναι ώρα πιστεύω να ειπωθούν ξεκάθαρα κάποια πράγματα που αφορούν το εκπαιδευτικό μας
σύστημα , αλλά και την κοινωνία μας εν γένει.
Δεν θα ήταν είδηση , αν σας έλεγα ότι πάνε από το κακό στο χειρότερο!!!
Και βέβαια οι αιτίες γι' αυτό είναι πολλές και αλληλοεξαρτώμενες ,ωστόσο , αν μου επιτραπεί να έχω ένα λόγο παραπάνω ως καθηγήτρια , το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ειδικότερα,  νοσεί από τη νόσο της αλλαγής!!

Δεν υπάρχει περίπτωση , ακόμη και μέσα στα πλαίσια της ίδιας κυβέρνησης , η εκπαιδευτική πολιτική να μην αλλάξει και μια και δυο και τρεις φορές...
Κάθε νέος υπουργός θεωρεί υποχρέωσή του να αλλάξει κάτι...έστω και λίγο...έστω κι αν ξέρει ότι ο επόμενός του θα το αλλάξει κι αυτός!!!

Η φετινή κατάσταση των Γυμνασίων φανερώνει όλη την κωμικοτραγική διάσταση αυτής της νόσου της αλλαγής.
Στο όνομα της προοδευτικότητας και του καλού των μαθητών μειώθηκαν τα εξεταζόμενα μαθήματα σε μόλις τέσσερα!!! (άντε πέντε , αν θεωρήσουμε άλλο πράγμα τη Γλώσσα και άλλο τη Λογοτεχνία).
Αυτό οδήγησε σε μια χαλάρωση και απροθυμία των μαθητών να εργαστούν και να αποδώσουν , αφού σε τελική ανάλυση δεν τους "απειλεί" καμιά εξεταστική περίοδος.

Κι εδώ έρχομαι στη δεύτερη νόσο του εκπαιδευτικού μας συστήματος , την εξετασιοφοβία!!!
Στο όνομά της καταργήθηκαν οι εξετάσεις του Γυμνασίου , σχεδόν ολοκληρωτικά , αν προσέξει κανείς καλύτερα , ωστόσο , θα διαπιστώσει ότι για κάποιους μαθητές ο Ιούνιος θα είναι μια μακρυά και βασανιστική εξεταστική περίοδος , αφού θα κληθούν να ξαναδώσουν σε όσα μαθήματα αποτύχουν εντός δέκα ημερών...

Ενδιαφέρον εδώ είναι το γεγονός ότι ο δάσκαλος - προφήτης και μάγος -  θα καταφέρει μέσα σε αυτές τις δέκα μέρες να βάλει στο κεφάλι των δύσμοιρων μαθητών , όσα δεν κατάφεραν να μάθουν μέσα σε μια ολόκληρη χρονιά!!!

Όλα αυτά που αποφασίστηκαν χωρίς να ληφθεί υπόψη η άποψη των εκπαιδευτικών , αυτών που βρίσκονται κάθε μέρα σε τάξη και βλέπουν στην πράξη τι αποτελέσματα έχει η εφαρμογή κάθε είδους αλλαγής...θα οδηγήσουν φοβάμαι σε μια ολοκληρωτική απαξίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της μάθησης.

Ο Αριστοτέλης έλεγε πως οι ρίζες της εκπαίδευσης είναι πικρές, αλλά ο καρπός της γλυκός...
Ας πάψουν λοιπόν οι εκάστοτε κυβερνώντες να γλυκαίνουν τις ρίζες μέχρι αηδίας...γιατί τότε ο καρπός θα βγει σάπιος!!! 

Σάββατο 13 Μαΐου 2017

Παραμύθι

Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος σε όλο τον κόσμο που να μην έχει ακούσει , έστω και μια φορά στη ζωή του , ένα παραμύθι.
Κι αν υπάρχει θα είναι σίγουρα ένας άνθρωπος ατυχής και στερημένος...

Παραμύθι είναι μια αφήγηση , μια ιστορία γοητευτική με πολλά υπερφυσικά και συμβολικά στοιχεία, που βρίσκεται στη ρίζα κάθε λαϊκού πολιτισμού , ίσως γιατί κρύβει τις πιο βαθιές και ουσιαστικές πανανθρώπινες επιθυμίες. Αυτό που καθιστά τη μελέτη του ενδιαφέρουσα και γοητευτική είναι η ποικιλία των εκδοχών και ο τρόπος που η ανθρώπινη φαντασία ντύνει κάθε φορά το ανοίκειο , το άγνωστο , το τρομακτικό και το καθιστά οικείο και συγκινητικό.

Τα παραμύθια τα αφηγούνταν συνήθως οι γιαγιάδες και οι μητέρες στα μικρά παιδιά...όμως , έλα που οι σπουδαιότεροι , επίσημοι παραμυθάδες είναι και πάλι άντρες!!!
Ποιος δεν θυμάται τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ή τους αδελφούς Γκρίμ;
Ωστόσο , κι αυτούς , δεν μπορεί , κάπου , κάποτε , μια ζεστή , γυναικεία αγκαλιά τους νανούρισε με ένα παραμύθι.

Τα παραμύθια είναι παραμυθίες...συνδέονται άλλωστε ετυμολογικά με το αρχαίο ρήμα παραμυθουμαι , που σημαίνει παρηγορώ , ανακουφίζω.
Από τη όμως μας ανακουφίζουν;

Από τις αρχέγονες φοβίες μας , από τις ανομολόγητες επιθυμίες μας , από το σκοτεινό και δυσπρόσιτο κομμάτι του "είναι" μας , που μένοντας αθέατο αποκτά ακόμη πιο τρομακτικές διαστάσεις.
Οι δράκοι , οι κακές μάγισσες , τα φαρμακωμένα μήλα και οι μαγεμένες πριγκήπισσες  είναι κομμάτια του παγκόσμιου ασυνειδήτου , που φωτίζονται και απομαγεύονται μέσα από τα παραμύθια.

Στις μαγικές χώρες των παραμυθιών τα ζώα και τα δέντρα μιλούν , το καλό και το κακό έχουν πρόσωπο και οι περιπέτειες δεν σταματούν ποτέ.
Προσέξτε όμως, μην παραμυθιαστείτε...μην ξεγελαστείτε δηλαδή νομίζοντας πως θα ανταπεξέλθετε στη ζωή παραμυθιάζοντας τους άλλους και τον εαυτό σας.

Όσο γοητευτικός κι αν είναι ο κόσμος των παραμυθιών , απείρως γοητευτικότερος είναι ο αληθινός κόσμος στον οποίο πρέπει πάντα να επιστρέφουμε , χωρίς φόβο και χωρίς πάθος...

                                                                                       Widmen an mein Gretchen