Μεταφράζω απλά το μήνυμα της διαφήμισης: μην μεταχειρίζεστε τα ζώα με τρόπο που δεν θα θέλατε να μεταχειριστούν εσάς...
Και ελπίζω με αυτά τα κρύα και τις παγωνιές να αρκεστείτε στα ζεστά παλτά σας και όχι σε γουναρικά...

Πού πάμε τελικά;

Χθες το μεσημεράκι πέρασε από το σχολείο που εργάζομαι ένας συνδικαλιστής , για να μας ενημερώσει γύρω από τις εκλογές για ΕΛΜΕ και τα σχετικά. Στην Ανατολική Αττική που ανήκω οι αρχαιρεσίες δεν έγιναν τον Δεκέμβριο λόγω γρίπης...
Ήρθε λοιπόν και άρχισε τον γνωστό εξάψαλμο. Για την αύξηση που δεν θα μας δοθεί , για τα επιδόματα που θα περικοπούν , για τον "Καλλικράτη" με τον οποίο τα σχολεία θα περάσουν στις περιφέρειες και τους δήμους , άρα στους ιδιώτες...
Είπα να μην μιλήσω , αλλά δεν άντεξα. Φυσικά , τέτοιου είδους άνθρωποι δεν αντέχουν την ύπαρξη άλλης γνώμης , τόση είναι η "δημοκρατικότητά" τους. Ο "συνάδελφος" λοιπόν τα έβαλε με μένα και με όσους άλλους δεν πήγαιναν με τα "αγωνιστικά" νερά του. Μας κατηγόρησε ότι ζούμε από τα έτοιμα , από τους γονείς μας γι' αυτό και δεν έχουμε κοινωνική συνείδηση. Πως αυτός , λέει , ήταν στο Πολυτεχνείο πίσω από την πόρτα που έπεσε...
Ξέρετε κάτι συνάδελφοι και μη; Τους βαρέθηκα όλους αυτούς τους "ανθρωπάκηδες" που μου έχουν κατσικωθεί στον σβέρκο και τάχα μου - τάχα μου με εκπροσωπούν και αγωνίζονται για το καλό μου...
Για ποιο καλό; όταν μια ολόκληρη κοινωνία αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα διαβίωσης , θα παραπονεθώ εγώ για τον μισθό μου; όταν μάλιστα οι περισσότεροι του σιναφιού μας - και το ξέρετε καλά - κονομάνε μαύρα χρήματα από τα ιδιαίτερα στους ίδιους τους τους μαθητές;
Δεν είμαστε όλοι έτσι , το ξέρω , αλλά κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά...Ακούει ο άλλος ότι είσαι καθηγητής και "σου την λέει" μέσα στα μούτρα , πως είσαι τεμπέλης , πως κάθεσαι 3 μήνες το καλοκαίρι και άλλα γραφικά...
Και έχεις και το κάθε "ανθρωπάκι" να σε λοιδορεί επειδή δεν συμμερίζεσαι τις αρτηριοσκληρωτικές απόψεις του...
Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι αυτό , είναι το που πάμε-που πάει η έρμη η εκπαίδευση της οποίας είμαστε λειτουργοί; Αν εμείς που καταλαβαίνουμε ακόμη τι μας γίνεται δεν αντιδράσουμε κάπως , δεν οργανωθούμε , τότε πως όλο αυτό το σαθρό σύστημα θα ξεκουνηθεί; Γιατί το πρόβλημα τελικά δεν είναι στον συνδικαλιστή ή στον εκάστοτε υπουργό που κάνει τη δουλίτσα του κατά πως τον βολεύει-είναι στην σιωπηρή πλειοψηφία που ξέρει αλλά δεν αντιδρά-που ιδιωτεύει...και δεν είναι ανάγκη να σας θυμίσω τι σήμαινε "ιδιώτης" στην Αρχαία Ελλάδα
Είναι πιο βολικό να σιωπάς , δεν είναι όμως ταιριαστό σε ανθρώπους που διδάσκουν τη νέα γενιά του τόπου μας.

Μεθεόρτια...

Έτσι είθισται...

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο βγήκε από την γωνία του σαλονιού. Τα στολίδια του μπήκαν ξανά στα κουτάκια τους και τα δώρα που βρίσκονταν στη σκιά του μοιράστηκαν σε αυτούς για τους οποίους προορίζονταν. Τα φωτάκια έσβησαν...

Οι δρόμοι άδειασαν από τα λαμπιόνια και τις γιρλάντες και στα μπαλκόνια δεν υπάρχουν πια φωτεινοί "αναρριχώμενοι" Αη Βασίληδες.

Οι άνθρωποι μαζεύτηκαν ξανά στην καθημερινότητά τους , αφού έζησαν για λίγο την ψευδαίσθηση της γιορτινής ανάπαυλας και ξόδεψαν μισθούς και δώρα σε εορταστικές αγορές. Κι ο νέος χρόνος μας κλείνει το μάτι...είναι μπροστά μας , έτοιμος να μας δοθεί , γεμάτος προσδοκίες , υποσχέσεις και οράματα. Θα πιστέψουμε πάλι ότι όλα θα πάνε καλά , ότι ο χρόνος που πέρασε πήρε μαζί του κάθε κακό , το πήρε και το σήκωσε....που λένε.

Έτσι είθισται...