Για να μιλήσει κανείς για την αποκάλυψη , θα πρέπει πρώτα να έχει αναφερθεί στην κάλυψη ,
εφόσον η πρώτη αποτελεί το αντίθετο της δεύτερης.
Αυτός που καλύπτει , κυριολεκτικά σκεπάζει κάτι , ενώ μεταφορικά δεν το αφήνει να βγει στο φως , το κρατά κρυφό για τους δικούς του λόγους.
Επιπλέον , η κάλυψη ενέχει και το στοιχείο της προστασίας , ενώ κάτι που αποκαλύπτεται δεν είναι πλέον προστατευμένο , είναι έκθετο.
Η αποκάλυψη είναι η φανέρωση ενός πράγματος που πριν δεν ήταν ορατό. Από την αρχαιότητα ακόμη υπάρχει το έθιμο της αποκάλυψης της νύφης , της άρσης δηλαδή του πέπλου που την προστατεύει από τα βάσκανα βλέμματα καλύπτοντας το πρόσωπό της.
Υπάρχουν , επίσης , τα περίφημα αποκαλυπτήρια , δηλαδή η τελετή κατά την οποία εμφανίζεται δημόσια ένα τιμητικό μνημείο , το οποίο μέχρι τη στιγμή εκείνη βρίσκεται κρυμμένο πίσω από ένα υφασμάτινο κάλυμμα.
Εξάλλου , αναφερόμαστε σε αποκαλυπτικά ρεπορτάζ ή έρευνες , διαδικασίες δηλαδή που φέρνουν στο φως άγνωστες και πολλές φορές παράνομες πτυχές μιας υπόθεσης.
Υπάρχει, όμως, και μια άλλη , μεταφυσική διάσταση , που κουβαλά η συγκεκριμένη λέξη και η οποία σχετίζεται με την φανέρωση στους ανθρώπους μυστικών θεϊκών αληθειών. Περίφημη είναι η Αποκάλυψη του ευαγγελιστή Ιωάννη , το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης που με τη μορφή προφητικού οράματος μιλά για τη συντέλεια του κόσμου.
Με την τελευταία αυτή σημασία η αποκάλυψη αποκτά έναν εσχατολογικό χαρακτήρα ταυτιζόμενη με το τέλος ή την καταστροφή.
Αποκαλύψεις γίνονται κάθε μέρα , σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο , καθώς φαίνεται πως ως άλλες γάτες , όλοι συνηθίζουμε να καλύπτουμε τις "βρωμιές" μας που κάποια στιγμή - αναπόδραστα - έρχονται στο φως.
Όσο για τις άλλες αποκαλύψεις , τις εσχατολογικές , είναι αποδείξεις της προαιώνιας αγωνίας του ανθρώπου να εξηγήσει το θαύμα του σύμπαντος που τον περιβάλλει και να βρει δικαιοσύνη , έστω και στο απώτατο και ου - τοπικό μέλλον.
Αυτός που καλύπτει , κυριολεκτικά σκεπάζει κάτι , ενώ μεταφορικά δεν το αφήνει να βγει στο φως , το κρατά κρυφό για τους δικούς του λόγους.
Επιπλέον , η κάλυψη ενέχει και το στοιχείο της προστασίας , ενώ κάτι που αποκαλύπτεται δεν είναι πλέον προστατευμένο , είναι έκθετο.
Η αποκάλυψη είναι η φανέρωση ενός πράγματος που πριν δεν ήταν ορατό. Από την αρχαιότητα ακόμη υπάρχει το έθιμο της αποκάλυψης της νύφης , της άρσης δηλαδή του πέπλου που την προστατεύει από τα βάσκανα βλέμματα καλύπτοντας το πρόσωπό της.
Υπάρχουν , επίσης , τα περίφημα αποκαλυπτήρια , δηλαδή η τελετή κατά την οποία εμφανίζεται δημόσια ένα τιμητικό μνημείο , το οποίο μέχρι τη στιγμή εκείνη βρίσκεται κρυμμένο πίσω από ένα υφασμάτινο κάλυμμα.
Εξάλλου , αναφερόμαστε σε αποκαλυπτικά ρεπορτάζ ή έρευνες , διαδικασίες δηλαδή που φέρνουν στο φως άγνωστες και πολλές φορές παράνομες πτυχές μιας υπόθεσης.
Υπάρχει, όμως, και μια άλλη , μεταφυσική διάσταση , που κουβαλά η συγκεκριμένη λέξη και η οποία σχετίζεται με την φανέρωση στους ανθρώπους μυστικών θεϊκών αληθειών. Περίφημη είναι η Αποκάλυψη του ευαγγελιστή Ιωάννη , το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης που με τη μορφή προφητικού οράματος μιλά για τη συντέλεια του κόσμου.
Με την τελευταία αυτή σημασία η αποκάλυψη αποκτά έναν εσχατολογικό χαρακτήρα ταυτιζόμενη με το τέλος ή την καταστροφή.
Αποκαλύψεις γίνονται κάθε μέρα , σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο , καθώς φαίνεται πως ως άλλες γάτες , όλοι συνηθίζουμε να καλύπτουμε τις "βρωμιές" μας που κάποια στιγμή - αναπόδραστα - έρχονται στο φως.
Όσο για τις άλλες αποκαλύψεις , τις εσχατολογικές , είναι αποδείξεις της προαιώνιας αγωνίας του ανθρώπου να εξηγήσει το θαύμα του σύμπαντος που τον περιβάλλει και να βρει δικαιοσύνη , έστω και στο απώτατο και ου - τοπικό μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου