Βάρ - βαρ - ος λοιπόν είναι αυτός που μιλά ακατάληπτα και ακατανόητα.
Μετά τους Περσικούς πολέμους και ίσως εξαιτίας τους η λέξη βάρβαρος χάνει αυτή την πρώτη σημασία της και αποκτά μια άλλη , μειωτική , αυτή του ακαλλιέργητου και απολίτιστου , που καταστρέφει κάθε καλό και όμορφο δημιούργημα και συμπεριφέρεται με σκληρότητα και απανθρωπιά στους συνανθρώπους του.
Η έκφραση "πας μη Έλλην βάρβαρος" δεν έχει "ιδιοκτήτη". Χρησιμοποιήθηκε όμως πολύ και από τους αρχαίους Έλληνες και από τους Ρωμαίους, για να δηλώσει αρχικά την γλωσσική διαφοροποίηση και εν συνεχεία την πνευματική και ηθική ανωτερότητα των Ελλήνων και του πολιτισμού τους σε σχέση με τους Άλλους, τους αλλόγλωσσους.
Κάπως έτσι δημιουργούνται τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις, θα μου πείτε.
Και η αλήθεια είναι πως αυτή η φράση κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε είτε από τους δεξιούς απολογητές του "μεγαλείου" της Ελληνικής φυλής, είτε από τους αριστερίζοντες κατήγορους του ελληνικού μεγαλοϊδεατισμού.
Οι εποχές που ζούμε είναι άγριες...η βαρβαρότητα περισσεύει και προβάλλεται καθημερινά με κάθε τρόπο , ώσπου στο τέλος να εξοικειώνεται κανείς μαζί της και τίποτε πλέον να μην τον σοκάρει.
Μπορεί και σκόπιμα...
Οι οθόνες των τηλεοράσεων , των υπολογιστών και των προηγμένων κινητών μας γεμίζουν από ανθρώπινα κουρέλια που άγονται και φέρονται μέσα στις λάσπες , που επιβιώνουν μετά βίας , που τα παίζουν όλα για όλα στη ρουλέτα του Αιγαίου....η απελπισία και ο πόνος έχει γίνει καθημερινή ενασχόληση των πολιτισμένων που άλλοτε αγανακτούν, άλλοτε απαγορεύουν , άλλοτε δείχνουν φιλάνθρωποι και τελικά αποδεικνύονται πιο βάρβαροι και από τους βάρβαρους....εκείνους τους παλιούς που μιλούσαν ακατανόητα και ήθελαν , λέει , να κατακτήσουν την πολιτισμένη Δύση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου