Ετυμολογικά σχετίζεται με το ρήμα πάσχω - παθαίνω και πραγματικά αυτός που πενθεί , πάσχει και βιώνει έντονα και δυσάρεστα συναισθήματα.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι , για να πενθήσει κανείς ,αν τους καλοεξετάσουμε , όμως , θα διαπιστώσουμε ότι όλοι καταλήγουν στον εξής ένα ...την απώλεια.
Η απώλεια προέρχεται από το ρήμα απόλλυμι που σημαίνει καταστρέφω. Απώλεια είναι το χάσιμο , η αποδοχή του τέλους μιας κατάστασης και το τραύμα που αυτά συνεπιφέρουν. Πρόκειται πράγματι για μια μικρότερη ή μεγαλύτερη , ανάλογα με την περίσταση , καταστροφή , μια ολοκληρωτική και ανεπανόρθωτη βλάβη. Πενθούμε λοιπόν τις απώλειές μας και παίρνουμε το χρόνο μας , για να γιατρέψουμε το τραύμα που μας έχουν προκαλέσει.
Οι απώλειες δεν σχετίζονται αποκλειστικά με το θάνατο αγαπημένων προσώπων. Απώλεια είναι και ο χωρισμός , απώλεια είναι και τα νιάτα που πέρασαν , απώλεια και η αρρώστια...
Αν αφήσουμε τις απώλειές μας άκλαυτες και νηπενθείς , αργά ή γρήγορα , θα πληρώσουμε βαρύτερο το τίμημα. Δεν μπορείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου , ούτε είναι ένδειξη δύναμης η αποφυγή του πόνου και της θλίψης. Το αντίθετο μάλιστα , είναι δειλία...
Αυτές τις μέρες του Πάσχα πενθούμε για τα Πάθη του Θεανθρώπου. Νομίζω πως κάθε φορά που έρχεται η Μεγάλη Εβδομάδα κάπου κοντά μου, σε ένα παράλληλο σύμπαν, ένας άνθρωπος στέκεται ίσιος κι αλύγιστος μπροστά στο πεπρωμένο και τις ιδέες του...πάσχει , σταυρώνεται και τελικά αποθεώνεται μέσω της Ανάστασης.
Ίδια κι απαράλλαχτα στον μικρόκοσμό μας δεν υπάρχει λύτρωση χωρίς πένθος.
Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται....
