Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Πού πάμε τελικά;

Χθες το μεσημεράκι πέρασε από το σχολείο που εργάζομαι ένας συνδικαλιστής , για να μας ενημερώσει γύρω από τις εκλογές για ΕΛΜΕ και τα σχετικά. Στην Ανατολική Αττική που ανήκω οι αρχαιρεσίες δεν έγιναν τον Δεκέμβριο λόγω γρίπης...
Ήρθε λοιπόν και άρχισε τον γνωστό εξάψαλμο. Για την αύξηση που δεν θα μας δοθεί , για τα επιδόματα που θα περικοπούν , για τον "Καλλικράτη" με τον οποίο τα σχολεία θα περάσουν στις περιφέρειες και τους δήμους , άρα στους ιδιώτες...
Είπα να μην μιλήσω , αλλά δεν άντεξα. Φυσικά , τέτοιου είδους άνθρωποι δεν αντέχουν την ύπαρξη άλλης γνώμης , τόση είναι η "δημοκρατικότητά" τους. Ο "συνάδελφος" λοιπόν τα έβαλε με μένα και με όσους άλλους δεν πήγαιναν με τα "αγωνιστικά" νερά του. Μας κατηγόρησε ότι ζούμε από τα έτοιμα , από τους γονείς μας γι' αυτό και δεν έχουμε κοινωνική συνείδηση. Πως αυτός , λέει , ήταν στο Πολυτεχνείο πίσω από την πόρτα που έπεσε...
Ξέρετε κάτι συνάδελφοι και μη; Τους βαρέθηκα όλους αυτούς τους "ανθρωπάκηδες" που μου έχουν κατσικωθεί στον σβέρκο και τάχα μου - τάχα μου με εκπροσωπούν και αγωνίζονται για το καλό μου...
Για ποιο καλό; όταν μια ολόκληρη κοινωνία αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα διαβίωσης , θα παραπονεθώ εγώ για τον μισθό μου; όταν μάλιστα οι περισσότεροι του σιναφιού μας - και το ξέρετε καλά - κονομάνε μαύρα χρήματα από τα ιδιαίτερα στους ίδιους τους τους μαθητές;
Δεν είμαστε όλοι έτσι , το ξέρω , αλλά κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά...Ακούει ο άλλος ότι είσαι καθηγητής και "σου την λέει" μέσα στα μούτρα , πως είσαι τεμπέλης , πως κάθεσαι 3 μήνες το καλοκαίρι και άλλα γραφικά...
Και έχεις και το κάθε "ανθρωπάκι" να σε λοιδορεί επειδή δεν συμμερίζεσαι τις αρτηριοσκληρωτικές απόψεις του...
Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι αυτό , είναι το που πάμε-που πάει η έρμη η εκπαίδευση της οποίας είμαστε λειτουργοί; Αν εμείς που καταλαβαίνουμε ακόμη τι μας γίνεται δεν αντιδράσουμε κάπως , δεν οργανωθούμε , τότε πως όλο αυτό το σαθρό σύστημα θα ξεκουνηθεί; Γιατί το πρόβλημα τελικά δεν είναι στον συνδικαλιστή ή στον εκάστοτε υπουργό που κάνει τη δουλίτσα του κατά πως τον βολεύει-είναι στην σιωπηρή πλειοψηφία που ξέρει αλλά δεν αντιδρά-που ιδιωτεύει...και δεν είναι ανάγκη να σας θυμίσω τι σήμαινε "ιδιώτης" στην Αρχαία Ελλάδα
Είναι πιο βολικό να σιωπάς , δεν είναι όμως ταιριαστό σε ανθρώπους που διδάσκουν τη νέα γενιά του τόπου μας.

6 σχόλια:

  1. Και ποια είσαι εσύ,κυρία μου, που θα τα βάλεις με τον αγωνιστή του Πολυτεχνείου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σγουρό,καλώς όρισες στην...έρημο. Μη σταματάς να βοάς, μην παραιτείσαι. Πέρασαν καμιά 20ριά χρόνια που τα λέω αυτά και με αντιμετωπίζουν ως γραφική, στην καλύτερη περίπτωση. Πού θα πάει κάποιοι από τη γενιά σου θα αποφασίσουν να γίνετε πολλοί επιτέλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γυριστρούλα, αν εμείς οι νέοι που βράζει το αίμα μας δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τους τσαρλατάνους του συνδικαλισμού, τότε καταρρέει όλο το σύστημα.
    Σγουρό συνέχισε, τα νιάτα είναι με το μέρος σου, συμφωνώ μαζί σου και είμαι έτοιμος να ριχτώ με τα μούτρα και να αγωνιστώ με όλα τα αποθέματα της νεότητας που διαθέτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 1. Αν σου έστειλα συνεχόμενα σχόλια,δεν το
    έκανα εσκεμμένα. Κόλλησε το κομπιούτερ μου.
    2. Για τον κο συνδικαλισμό: ας μην είμαστε
    μονόπλευροι.Αν δεν υπήρχαν οι παλιές γενιές συνδικαλιστών, θα δουλεύαμε ακομα 7 ημέρες την εβδομάδα με τμήματα 50 μαθητών.Οι συνδικαλιστές έχουν δίκιο όσον αφορά στις περικοπές των επιδομάτων και στην υπαγωγή των σχολείων στους Δήμους.Εκτός κι αν προτιμάς να έχεις ως εργοδότη τον κάθε Δήμαρχο/κοινοτάρχη αντί του Υπουργείου Παιδείας.Σε όλα τα άλλα είναι γραφικοί. Όταν ζητείς 1400 ευρώ για τον νεοδιόριστο σήμερα, είσαι ή βλάκας ή πονηρός.
    Αυτό που έχει απαξιώσει τελείως αυτούς τους τύπους είναι η απέλπιδα προσπάθεια τους να αναρριχηθούν κοινωνικά, κολλώντας αφίσες, δημιουργώντας λυκοφιλίες και φιλώντας κατουρημένες ποδιές.
    Πέρσι είχα κοντραρισθεί στο σύλλογο με έναν συνδικαλιστή που απαιτούσε γενναία αύξηση των μισθών μας.Του είπα πως αυτό θα συνιστούσε μια μεγάλη πρόκληση για την κοινωνία, η οποία ήδη μας έχει στο στόχαστρο.Η απάντησή του που με κόλλησε στον τοίχο; "Μα γιαυτό, συνάδελφε, κάνουμε τα ιδιαίτερα..το ίδιο το κράτος μας ωθεί στην παραπαιδεία, αφού δε μας δίνει τους μισθούς που μας αξίζουν!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εντάξει , προφανώς δεν καταδικάζω τον συνδικαλισμό. Ακόμη δεν έχω καταθέσει την ταυτότητα της ΕΛΜΕ...αλλά δεν τους αντέχω , ξέρουν μόνο να απαιτούν - κυρίως χρήματα - δεν καταθέτουν γόνιμες προτάσεις , δικαιολογούν κάθε ατασθαλία στο όνομα του συναδελφισμού , του κακώς εννοούμενου , και υπηρετούν μικροσυμφέροντα συντεχνιακά. Καμία σχέση δεν έχουν με εκείνους που διεκδίκησαν και κέρδισαν αυτά που αναφέρεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή