Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Επετειακά


Άλλη μια επέτειος ιστορική και εθνική , αυτή της 28ης Οκτωβρίου , πέρασε και αναρωτιέμαι αν άφησε κάτι πίσω της. Όλο και περισσότερο , χρόνο με το χρόνο , διαπιστώνω με λύπη πως αυτές οι μέρες αποκτούν τυπικό , διαδικαστικό χαρακτήρα.

Αν δεν υπήρχαν και οι εορτασμοί στα σχολεία και οι παρελάσεις , που και αυτά τυπολατρικά αναπαράγονται τις περισσότερες φορές , τότε τι θα μας θύμιζε πως γιορτάζουμε κάτι σημαντικό; Πώς κάτι αξιομνημόνευτο συνέβη τότε;

Η γιορτή στο σχολείο μου ήταν συμπαθητική. Χαρούμενες φάτσες παραλάμβαναν τους επαίνους για την επίδοση της προηγούμενης σχολικής χρονιάς , η χορωδία ξελαρυγγίζονταν μελωδικά στο "Παιδιά της Ελλάδος" και οι "γνωστοί - άγνωστοι" μιλούσαν και έτρεχαν οι συνάδελφοι να τους επιπλήξουν , για να μαζευτούν...Κουβαλούν μια νοσταλγία όλα αυτά ,ένα χρώμα , μια φόρτιση...

Επί της ουσίας όμως φοβάμαι πως αστοχούμε συνολικά ως κοινωνία - και αυτό με ανησυχεί - να δούμε τι συνέβη τότε , να το μεταφέρουμε στο τώρα και να το κρατήσουμε δίδαγμα ζωής.

Βλέποντας τον συμπαθή γέροντα , τον Γιαννούλη Γλυνό , να αφηγείται με τον απλό , λαικό του τρόπο τα παθήματά του της εποχής εκείνης , θυμήθηκα τον παππού μου που έλεγε πράγματα αντίστοιχα και σκέφτηκα πως εκείνη η γενιά δεν είχε τίποτε και τα είχε όλα!

Πίστη σε ιδανικά , καρτερία και αντοχή , αλληλεγγύη , σεμνότητα...αξίες σημαντικές , αξίες που στηρίζουν ένα σύνολο.

Στις μέρες μας τι μένει απ' όλα αυτά;

Μια πλαστική σημαία σ' ένα παιδικό χέρι , ένα "ΟΧΙ" μισοκολλημένο στον τοίχο μιας σχολικής τάξης , και μια νοοτροπία που λέει "τι κρίμα που δεν έπεσε Παρασκευή να μας βγει ωραία το τριήμερο...."

Χρόνια πολλά , έστω και ετεροχρονισμένα , Συνέλληνες...

1 σχόλιο:

  1. σγουρό,
    Ο μπαρμπα Γιαννούλης μίλησε σε φετινή γιορτή. Σημερινοί εκπαιδευτικοί τον κάλεσαν, προετοίμασαν τα παιδιά, τον άκουσαν, οργάνωσαν τη βιντεοσκόπησή του, το ανέβασμα στο διαδίκτυο. ΕΜΕΙΣ μπορούμε να τα αλλάξουμε αυτά τα τυπικά και τετριμμένα, αν έχουμε έστω μια φλογίτσα μέσα μας, που δεν την έχει σβήσει ο κυνισμός και η παραίτηση. Κι εσύ έχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή