Φόβος

Ο Φόβος και ο Δείμος ήταν γιοι του θεού Άρη , του θεού του πολέμου , και τον ακολουθούσαν στις μάχες προκαλώντας στους αντιπάλους συναισθήματα δυσφορίας , απειλής και πανικού. Οι αστρονόμοι ονόμασαν προς τιμήν τους τους δορυφόρους του πλανήτη Άρη με τα αντίστοιχα ονόματα.

Ο φόβος , λοιπόν, είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα μπροστά σε ένα πραγματικό ή υποθετικό κίνδυνο. Είναι ένα ένστικτο που μας συνοδεύει από τα πρώτα μας βήματα , από την εποχή που ζούσαμε σε σπηλιές και η Φύση γύρω μας έμοιαζε μόνιμα απειλητική. Ετυμολογικά συνδέεται με τη ρίζα "bheg" που σημαίνει φεύγω , απομακρύνομαι. Πραγματικά, η μοναδική επιθυμία που έχει κάποιος,  όταν φοβάται είναι να απομακρυνθεί από αυτό που τον φοβίζει/εκφοβίζει. Ο φόβος , εξάλλου , σχετίζεται και με τον δισταγμό , την ανησυχία ή και την ανασφάλεια.

Αν οι φόβοι μας , μας γίνουν εμμονή , τότε μιλάμε για φοβίες. Και δόξα τω θεώ στην εποχή μας ο άνθρωπος των μεγαλουπόλεων υποφέρει από πολλές από δαύτες....αγοραφοβία , ακροφοβία , κλειστοφοβία και δεν συμμαζεύεται. Τυχαίνει μάλιστα κάποιος να απομακρύνεται από τους άλλους εξαιτίας αυτών του των παράλογων φόβων και να κλείνεται στον εαυτό του.

Ο φόβος  σε τελική ανάλυση είναι η φυσική και πρώτη αντίδραση απέναντι στο άγνωστο. Και φοβόμαστε , γιατί αγνοούμε. Αν και ζούμε στην εποχή της υπερπληροφόρησης και της τεχνολογικής επανάστασης , η άγνοια γύρω από το ίδιο το μυστήριο της ζωής και του θανάτου μας συνοδεύει. Και το κακό είναι πως δεν την συνειδητοποιούμε. Ίσως αν ακολουθούσαμε το παράδειγμα του Σωκράτη που υποστήριζε πως "εν οιδα ότι ουδέν οιδα" , θα μπορούσαμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι των φόβων μας...