Κυριακή 13 Αυγούστου 2017

Η απομάγευση ενός παραδείσου

Όσο κι αν έψαξα στα λεξικά δεν βρήκα ικανοποιητική ετυμολογία για τη  λέξη μαγεία ... Ορισμένοι την συνδέουν με την περσική λέξη magus , που σήμαινε αυτόν που είχε ιερατικά καθήκοντα.
Σίγουρο είναι πάντως ότι όλοι συμφωνούν ως προς τη σημασία της λέξης...η μαγεία είναι η γοητεία , η διαδικασία μέσω της οποίας ελκυόμαστε από κάτι και καταλήγουμε λάτρεις του και ακόλουθοί του.

Κι η απομάγευση είναι η αντίστροφη διαδικασία...η συνειδητοποίηση πως το μαγικό δεν υπάρχει πια και χάνοντας τη γοητεία του γίνεται τετριμμένο και ανούσιο...ένα κούφιο περιτύλιγμα , μια άψυχη ύλη.

Παράδεισος είναι ο περίκλειστος κήπος και μας έρχεται από την Περσία. Φαίνεται πως οι εκεί άρχοντες θα συνήθιζαν τέτοιους κήπους με εξωτικά φυτά , πουλιά και ζώα , για να περνούν τις μέρες τους. Από εκεί η λέξη ταξίδεψε μέσω της Παλαιάς Διαθήκης και έφτασε σε μας παίρνοντας μια μεταφυσική διάσταση....χώρος αιώνιας ομορφιάς και γαλήνης , ανέγγιχτος από τον χρόνο και την φθορά.

Οδυνηρή διαπίστωση...κι όμως αληθινή πως η μοίρα των παραδείσων είναι να απομαγεύονται...

Ένας τέτοιος παράδεισος και τα νησιά των Κυκλάδων , ειδικά τα μικρότερα , που μέσα στη γύμνια του τοπίου τους , μέσα στο εξαϋλωτικό ελληνικό φως αποκτούσαν μια ενέργεια ζωογόνα και τροφοδοτική για κάθε κουρασμένη και απηυδισμένη ψυχή που έβρισκε εκεί καταφύγιο.

Σήμερα , όμως , που ο τουρισμός έγινε κατανάλωση , που το χρήμα κυβερνά , που οι διακοπές είναι ένα προϊόν , ένα πακέτο υπηρεσιών , οι Κυκλάδες απομαγεύτηκαν.
Καραβιές απελπισμένων καταναλωτών φθάνουν στα λιμάνια τους και γεμίζουν κάθε σημείο τους θέλοντας να τα δουν και να τα χορτάσουν όλα...ατέλειωτες φωτό , ατελείωτες αναρτήσεις στιγμών , αγωνία να γεμίσουμε το κενό...που δεν γεμίζει ποτέ.
Κι από την άλλη , άναρχη δόμηση , πισίνες!!!! , μαγαζιά και παραμάγαζα....λες κι όλος ο κόσμος αρχίζει και τελειώνει εκεί...

Στο τέλος της ημέρας τα νησιά μένουν πίσω σαν εξαπατημένες ερωμένες....τους παίρνουμε την ομορφιά και την γαλήνη τους και αφήνουμε πίσω τη δική μας μιζέρια...τα σκουπίδια μας και την ανεπάρκειά μας.

Στο τέλος , ποιος ξέρει ,  μπορεί να τα βρούμε και κατώτερα των προσδοκιών μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου