Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Οι έσχατοι έσονται πρώτοι...


Πλησιάζει το τέλος του Α' τριμήνου και όλοι εμείς που υπηρετούμε στον χώρο της μέσης εκπαίδευσης καλούμαστε να δώσουμε τις βαθμολογίες μας χωρίς φόβο και χωρίς πάθος...

Τι είναι αυτό ωστόσο που μας ζητάει το σύστημα να αξιολογήσουμε;

Την επίδοση;

Αυτή σε υψηλό ποσοστό είναι απογοητευτική. Μοιάζει σαν να μην ενδιαφέρουν ή αγγίζουν τους σημερινούς μαθητές αυτά που σερβίρει το σχολείο. Και αν εξαιρέσουμε τους φυσικώς αδυνάτους ή τους δυσλεκτικούς , όλοι οι υπόλοιποι μαθητές έχουν κάθε δυνατότητα να ανταποκριθούν , ωστόσο δεν το κάνουν ή το κάνουν στον ελάχιστο δυνατό βαθμό.

Την φιλοτιμία;

Νομίζω ότι πολλές φορές αυτό συνήθως είναι που μετράει για πολλούς από εμάς. Διότι , αν προσπαθήσουμε να είμαστε αντικειμενικοί , θα πρέπει να αφήσουμε την μισή τάξη...

Την επίτευξη των στόχων του μαθήματος όπως διαγράφονται από τα αναλυτικά προγράμματα;

Εδώ γελάει ο κάθε πικραμένος...αυτοί οι στόχοι μοιάζουν σαν αυτό που λέει και το τραγούδι "φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα"

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ανταποκρίνονται στη τρέχουσα , ελληνική πραγματικότητα. Μοιάζουν με ευχολόγια με εντυπωσιακό περιτύλιγμα. Αμφιβάλλω αν χρησιμοποιήθηκαν για την εκπόνησή τους μάχιμοι εκπαιδευτικοί...

Τελικά ποιος είναι ο ρόλος μας σε αυτήν την διαδικασία;

Όταν από τη μια , το γυμνάσιο ανήκει στην υποχρεωτική εκπαίδευση και όλοι πρέπει να το βγάλουν , άρα ποιο το νόημα να τους αφήνεις στη ίδια τάξη και από την άλλη στο λύκειο πρέπει κανείς να έχει "αυτοκτονικές τάσεις" , για να μείνει , διότι ο υπολογισμός του μέσου όρου ευνοεί σκανδαλωδώς τον μαθητή , ακόμη και τον πιο αδιάφορο , και ας μην μιλήσω για την περίφημη βάση του "10" και το πόσοι ανεπαρκείς και αστοιχείωτοι θα περνάνε και πάλι στα ελληνικά πανεπιστήμια...τότε καταλήγω να πω πως το κομμάτι της αξιολόγησης "το έχουμε κάψει" ως κοινωνία και ως εκπαιδευτικοί. Μοιάζει σα να μην θέλουμε να δούμε την πραγματικότητα , σαν να πιστεύουμε πως η κακή επίδοση σε ένα μάθημα είναι στίγμα κοινωνικό , άρα πρέπει να αποφευχθεί παση θυσία , σαν να ελπίζουμε πως με τον χρόνο και ως εκ θαύματος οι έσχατοι έσονται πρώτοι...αμήν

15 σχόλια:

  1. Καλησπέρα.
    βρήκαμε τυχαία τα Ανδριώτικα μπλογκς και περιφερόμαστε με χαρά.
    Η υπογράφουσα κατάγεται από το Αλαδινού και είναι συνέχεια εκεί όποτε μπορεί.
    Το μπλογκ μας είναι αστρολογικό και με αγάπη για την Ανδρο.
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όχι.
    Το κακό είναι η 9ετής υποχρεωτική εκπαίδευση. Πολλοί θα τρομάξουν και θα πουν "τι; να μην έχουν όλα τα παιδάκια ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση; Να μην πάρουν ένα,έστω, απολυτήριο;"
    Να μην πάρουν. Ας φροντίσει η πολιτεία να απασχολεί τα παιδιά που ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να είναι σε σχολείο . Ας τα βάλει να παρακολουθούν τεχνικά μαθήματα. Η αλήθεια είναι, πέρα από φανφάρες και ευχολόγια, ότι μια ικανή μερίδα μαθητών ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να συνεχίσει στο Γυμνάσιο, υποχρεώνεται όμως από τον νόμο.
    Τα επακόλουθα γνωστά.
    Και ποια η αντίδραση μας;
    Επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας. Επιβράβευση της εφηβικής σαχλαμαρίτσας αντί του αρθρωμένου λόγου. Γιατί; Λόγω της δραματικής πτώσης του μέσου όρου πανελλαδικά. Η παρακμιακή αυτή κατάσταση συνεχίζεται στο Λύκειο, με αποτέλεσμα πολλοί φοιτητές Φιλολογίας να κάνουν φροντιστήριο για να τα βγάλουν πέρα με την Α΄κλίση ουσιαστικών!
    Προ δύο ετών, σε ένα σεμινάριο, η Σύμβουλος μας είπε "σε ένα τμήμα να δίνετε προσοχή στο α΄τρίμηνο αποκλειστικά στους κακούς μαθητές.Έτσι, θα ανέβει ο μέσος όρος και θα ωφεληθούν και οι καλοί, αργότερα". Όταν τη ρώτησα δημοσίως ποια η στάση μας, αν του χρόνου οι γονείς των καλών μαθητών γράψουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, μου υπενθύμισε πως ιεραρχικά είμαι κατώτερος και πως πρέπει να προσέχω.
    Πάνω σε αυτή τη στρεβλή αντίληψη περί "συμμετοχής όλων ανεξαιρέτως" στο δημόσιο σχολείο, είτε το θέλουν είτε όχι,δομήθηκε αυτή η κατάσταση.
    Όλα για "τους μαθητές του τελευταίου θρανίου", ακόμη και περιοδικά που μοιράζονταν ως ένθετα σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας..ακόμη να δω ένα περιοδικό "για τους μαθητές του πρώτου θρανίου".

    Φιλικότατα,

    Ο Πρώτος Μάγκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παιδιά από την Άνδρο καλοδεχούμενοι και καλωσορίσατε...το νησί αγαπημένο έστω και εξ αποστάσεως-επιφυλάσσομαι για αργότερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρώτε Μάγκα , κάπως έτσι είναι τα πράγματα και μη σου πω και χειρότερα...όσο για τους συμβούλους , αυτοί και αν είναι στον όμορφο κόσμο της Barbie...έχουν να μπουν σε τάξη και να δοκιμαστούν από τον καιρό του Νώε!!!
    Το κράτος αγνοεί την τεχνική εκπαίδευση , προτιμά να βγάζει ημιμαθείς , ίσως γιατί τους ελέγχει ευκολότερα , ποιος ξέρει...
    Το ζήτημα είναι ότι εμείς , οι εκπαιδευτικοί , παλεύουμε μια κατάσταση που δεν παλεύεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν τα παιδιά δεν αγαπούν το μάθημα ή το σχολείο, νιώθουμε επαρκείς και δικαιωμένοι όταν τα απορρίπτουμε; Νομίζω όχι, σγουρό μου, κάπου στο βάθος γνωρίζουμε ότι πάντα υπάρχει μια λύση, μια ιδέα, ένα εύρημα, για να τραβήξουμε και τους πιο δύσκολους "πελάτες" και γι' αυτό, αυτοτιμωρούμενοι, τα προβιβάζουμε.
    Ο βαθμός είναι το λιγότερο καλό κίνητρο, αλλά σε συνδυασμό με όλα τα άλλα, κάτι κάνει κι αυτός, αν δεν τον πληθωρίζουμε ούτε τον τσιγκουνευόμαστε, λες και τον κλέβουμε από το κελάρι μας.
    Και, promang, οι καλοί μαθητές δεν μας χρειάζονται τόσο, μαθαίνουν και μόνοι τους,άσε που πολλοί από αυτούς έχουν δασκάλους στο σπίτι, βιβλιοθήκες, μορφωμένους γονείς, για τους άλλους πληρωνόμαστε, οι άλλοι, κυρίως, είναι η δουλειά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν συμφωνώ μαζί σου γυριστρούλα. Υπάρχουν και καλοί μαθητές ή έστω μέτριοι που δεν τους τρέχουν από τα μπατζάκια τα χρήματα...ας μην βάζουμε σε κουτάκια τα πάντα! Επίσης δεν ισχύει , για μένα τουλάχιστον η εξίσωση "κακός μαθητής = κοινωνικά ασθενής".
    Οι βαθμοί δεν βγαίνουν από το κελάρι κανενός...κάτι αντιπροσωπεύουν ωστόσο , διαφορετικά , ας τους καταργήσουμε και ας βρούμε έναν άλλο τρόπο αξιολόγησης. Επίσης , αν δεν μας αρέσει να "κόβουμε" τα παιδάκια του κοσμάκη , ας καταργήσουμε , στο γυμνάσιο τουλάχιστον , την διαδικασία αυτή-ας περνάνε όλοι μετά από σεμιναριακού τύπου μαθήματα και παράδοση εργασιών.
    Δεν είμαι σίγουρη ότι θα λειτουργούσε αλλά θα μπορούσε να δοκιμαστεί. Πάντως και η σημερινή κατάσταση δεν οδηγεί παρά στην παραγωγή ημιμαθών..αυτό το υπογράφω.
    Με όλη μου την εκτίμηση και τον σεβασμό στα χρόνια υπηρεσίας σου , γυριστρούλα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνώ απόλυτα γυριστρούλα. Το αιώνιο πρόβλημά μας ήταν και είναι, με ποιό τρόπο θα συνετήσουμε τους άτακτους, ώστε να ενταχτούν στη κοινωνία της τάξης. Ο έφηβος δεν έχει επίγνωση και δεν τον ενδιαφέρει αν θα γίνει ένας πετυχημένος επιστήμονας ή όχι.
    Εμείς λοιπόν καλούμαστε να τον κάνουμε να αποκτήσει ενδιαφέρον για το σχολείο και κατ' επέκταση, για το μέλλον του.
    Με ποιό τρόπο;
    Μακάρι να ήξερα! Προσωπικά λειτουργώ με πειράματα. Αν πετύχει κάποιο το εφαρμόζω κι αλλού. Αν όχι, δοκιμάζω άλλο τρόπο.
    Σημασία έχει πάντως, να έχουμε μεράκι και υπομονή. Αυτή είναι η δουλειά μας.
    Κι αφού κλείνω το θεωρητικό κομμάτι, θα μπω στο πρακτικό.
    Έχω πετάξει με τις κλωτσιές πολλούς έξω απ' το μάθημα, γιατί δεν έχω πάντα την ίδια διάθεση. Αυτό το γνωστοποιώ από πριν στους μαθητές και έτσι μπαίνουν στη διαδικασία να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
    Προσωπικά πιστεύω ότι η άσκηση της αυτοπειθαρχίας, της αυτοσυγκράτησης, και όλων των σύνθετων που αρχίζουν από "αυτό" (εκτός του αυτοκινήτου), είναι το σπουδαιότερο αγαθό για έναν νέο που ωριμάζει στα κλαριά μιας σάπιας κοινωνίας σαν τη δική μας. Μόνο έτσι θα επιβιώσει! Δεν λέω άλλα, η συνέχεια στο βιβλίο μου που θα εκδοθεί μετά απο 20 χρόνια και όταν θα έχω πάρει σύνταξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όσον αφορά τη τεχνική εκπαίδευση, είναι εύκολο να λέμε ότι είναι κατώτερης μορφωτικής παιδείας όταν δεν έχουμε πιάσει ποτέ κατσαβίδι στα χέρια μας για να διαπιστώσουμε την αξία και τη φιλοσοφία του. Αν σπάσει η βρύση όμως και τρέχουν τα νερά, τότε χοροπηδάμε σα κατσίκια προσμένοντας τον άγιο υδραυλικό που θα φέρει σε πέρας το πρόβλημα.
    Από την άλλη, οι μεγαλύτεροι επιστημονες όλων των εποχών, ήταν τεχνικοί και θεωρητικοί και θετικοί μαζί (όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα).Άρα η τεχνική εκπαίδευση χρειάζεται αναβάθμιση για να απορροφά τους καλούς μαθητές και οι κακοί ας μείνουν να παπαγαλίζουν ιστορίες άχρηστες και ψεύτικες, και γεωγραφίες που δεν αποσκοπούν πουθενά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Aσφαλώς και δεν ισχύει μια τέτοια μηχανιστική λογική. Καλός μαθητής δεν σημαίνει καθόλου πλούσιος, ούτε κακός, κοινωνικά ασθενής. Αυτά είναι λαϊκισμοί και υπεραπλουστεύσεις. Αυτό που λέω είναι ότι οι περισσότεροι καλοί δεν 'γεννιούνται" στο σχολείο, αλλά προέρχονται από οικογένειες είτε με υψηλό μορφωτικό επίπεδο είτε με θετική, υποστηρικτική στάση προς το αγαθό της μόρφωσης. Τα χρήματα μπορεί να είναι και εμπόδιο σ' αυτό, όπως στις περιπτώσεις νεόπλουτων. Η δουλειά μας είναι να βάλουμε στο κόλπο αυτούς που δεν έχουν αυτή την προίκα, να καλύψουμε όσο μπορούμε το μορφωτικό τους έλλειμμα. Δεν έχω αυταπάτες, μικρό μου, θαύματα δεν γίνονται, δεν είμαστε οι μάγοι με τα δώρα...αλλά και το να ανέβει ένα παιδί από το 9 στο 11 (ουσιαστικά, όχι χαριστικά) είναι πολύ μεγαλύτερη κατάκτηση από το να πρωτεύσει ένας αριστούχος στις πανελλήνιες. Και ξέρεις τι μου λέει η πείρα μου; Την ευγνωμοσύνη την εισπράττεις από αυτούς που τους έδωσες μια ευκαιρία να πάρουν μέρος στο μορφωτικό αγαθό, έστω κι αν δεν τους έβαλες ποτέ πάνω από 11.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ε καλά , εδώ θα συνυπογράψω και με τα δυο χέρια...μου χει τύχει και είναι υπέροχο το συναίσθημα. Ίσως γρινιάζω , γιατί αισθάνομαι πως η πολιτεία μας δεν μεριμνά ουσιαστικά για τους αυριανούς πολίτες της. Τους ρίχνει όλους σε ένα μίξερ , τους ισοπεδώνει και σου ζητάει να βάλεις και βαθμό...Κανείς από τους επαίοντες και τους φωτισμένους των υπουργείων και των παιδαγωγικών ινστιτούτων δεν σκέφτηκε ποτέ να ανανεώσει ουσιαστικά τα εκπαιδευτικά πράγματα , να δώσει την ευκαιρία να παρουσιαστούν ταλέντα και δεξιότητες...τι να πω;
    Κίμωνα ,σπουδαία η δουλειά του υδραυλικού! Στην Ελλάδα όμως μας τρώει και το κόμπλεξ να πάρουμε πτυχίο...και να μην πολυλερώσουμε τα χέρια μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ξέρεις, αυτο το κόμπλεξ δεν είναι των μαθητών, αλλά ημών των ιδίων και λιγότερο των γονιών. Επειδή εμείς οι πτυχιούχοι δεν μπορούμε να διανοηθούμε τους άλλους χωρίς πτυχίο, βοηθάμε και ξαναβοηθάμε, αισθανόμενοι και λίγο τύψεις.
    Έλα ντε όμως, που καταντήσαμε τα πτυχία μπακαλόχαρτα! Εμείς φταίμε για την υποβάθμιση των πτυχίων. Βάλαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας. Και το σπουδαιότερο, μ ' αυτή την υποβάθμιση χαντακώνουμε και τους νέους αντί να τους βοηθάμε να γίνουν αξιοπρεπείς και μορφωμένοι τεχνίτες. Για μένα σγουρό μου, χρειάζεται αναβάθμιση η τεχνική εκπαίδευση. Εκεί πονάει το σύστημα. Τα πανεπιστήμια είναι κλούβια αβγά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ναι , συμφωνώ απόλυτα για την τεχνική εκπαίδευση. Το κράτος ποτέ δεν την βοήθησε να αναπτυχθεί , κοίτα το κατάντημα των ΕΠΑΛ...μας μάρανε η στείρα αρχαιομάθεια , η θεωρία και το ατέρμονο μπλα-μπλα...
    Και από πάνω χρειάζεται και ο βαθμός , για να ρθει να δέσει η μαγιονέζα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Έξω τα Αρχαία από το Γυμνάσιο.Από Α Λυκείου, όπως παλιά, με απλά κείμενα.
    Έξω τα ΛΑτινικά από τη θεωρητική.

    Μέσα μαθήματα οικολογίας, περιβαλλοντικής συνείδησης, και ΟΔΗΓΗΣΗΣ στο Λύκειο.

    Έξω τα θρησκευτικά από κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ας βρούμε έναν τρόπο να βάλουμε τα θεωρητικά μαθήματα μέσα στη ζωή και όχι έξω από αυτήν...τα αρχαία ας συνδυαστούν με την αρχαιολογία , το θέατρο , τις επιστήμες. Τα θρησκευτικά ας γίνουν θρησκειολογία , μυθολογία , φιλοσοφία. Τα λατινικά ας γίνουν γλωσσολογία , ετυμολογία...τι στο καλό;Διόλου φαντασία δεν υπάρχει στους ιθύνοντες;Ακούστε την αγωνία μας κύριοι σχολικοί σύμβουλοι και άλλοι μεγαλοσχήμονες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Όσο ζει και βασιλεύει η Ελληνορθόδοξη Ανώνυμη Εταιρεία στην Ελλάδα, δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να γίνουν τα θρησκευτικά θρησκειολογία..

    ΑπάντησηΔιαγραφή