Τσιχλόφουσκες...

Λένε πως η τσίχλα ως λέξη έχει μεξικάνικη προέλευση και μάλιστα προέρχεται από τους ίδιους τους Αζτέκους. Η τσίχλα , όπως μας πληροφορεί το λεξικό , είναι ένα μικρό κομμάτι μαστίχας που περιέχει γαλακτώδη χυμό και ζάχαρη και μπορεί κανείς να την μασά για αρκετή ώρα.
Η τσιχλόφουσκα είναι μια τσίχλα που κάνει φούσκες...

Οι τσίχλες έχουν κάτι το εφήμερο πάνω τους. Είναι ευχάριστες αρχικά , μαλακές και γευστικές , όσο τις μασάς όμως γίνονται σκληρές και άνοστες. Στο τέλος τις φτύνεις με ευχαρίστηση και πας για τα επόμενα. Τα ίδια , ίσως  με μεγαλύτερη υπερβολή , ισχύουν και για τις τσιχλόφουσκες. Μιλάω για υπερβολή , γιατί οι τσιχλόφουσκες είναι από τη φύση τους....υπερβολικές!!!!

Καταρχήν είναι μεγαλύτερες , διπλάσιες σχεδόν , από μια μέση τσίχλα. Έχουν έντονα χρώματα και αρώματα και είναι ιδιαίτερα ελκυστικές και ζουμερές. Ξέρουν να κερδίζουν το θαυμασμό λόγω της ελαστικότητάς τους...κάνουν υπέροχες φούσκες. Μόλις τις πρωτοβάλει κανείς στο στόμα του νιώθει μια έκρηξη γεύσεων από φρούτα να τον πλημμυρίζει.

Η ευτυχία , αλίμονο , διαρκεί λίγο. Το μάσημα τις κάνει σκληρές και τελικά ανυπόφορες...ο δυστυχής που τις έβαλε στο στόμα του , τις πετά με την πρώτη ευκαιρία...

Η ελληνική λέξη για την τσίχλα είναι η μαστίχα. Προέρχεται από το ρήμα μαστιχώ που σημαίνει τρίζω τα δόντια , μασώ.
 Η μαστίχα είναι μια ρητίνη που βγαίνει από ένα ταπεινό δεντράκι που φύεται στην Χίο , το μαστιχόδεντρο. Ως ουσία έχει πολλές χρήσεις μια από τις οποίες είναι και αυτή της τσίχλας.

Η μαστίχα δεν έχει τίποτε το εντυπωσιακό επάνω της. Μάλιστα δεν διαθέτει ούτε φανταχτερά χρώματα , ούτε εντυπωσιακά αρώματα. Μοιάζει με ακανόνιστη , μικρή , κίτρινη πέτρα. Η μαστίχα δεν σε παραμυθιάζει , όπως η τσιχλόφουσκα. Δεν είναι μαλακιά και γλυκιά στην αρχή , για να σε τουμπάρει. Είναι εξαρχής σκληρή και το άρωμα και η γεύση της κερδίζονται μάσημα με το μάσημα.

Θέλει το χρόνο της...

Το πιο ενδιαφέρον είναι πως  , αν την βγάλεις και την ξαναμασήσεις αργότερα , δεν έχει χάσει κάτι από το άρωμα και τη γεύση της. Παραμένει μέχρι τέλους μια σταθερή αξία.

Νομίζω πως και οι σχέσεις μας , οι οποιεσδήποτε σχέσεις μας , φιλικές , ερωτικές , οικογενειακές ή επαγγελματικές κουβαλούν κάτι από τσίχλα επάνω τους....
Δυστυχώς, οι περισσότερες ξεκινούν με πολλές προσδοκίες , ίσως και εύκολα και αβασάνιστα , και καταλήγουν τσιχλόφουσκες...αέρας κοπανιστός.
Για όσους όμως έχουν την διάκριση και την υπομονή υπάρχουν και οι μαστίχες , οι σταθερές και γευστικές σχέσεις , που ξέρεις ότι με το χρόνο θα γίνονται όλο και καλύτερες και δε θα σε κουράσουν ποτέ....

                                         Το κείμενο αφιερώνεται στις "μαστίχες" της                                                                                                                         ζωής μας