Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Εκλεκτικές συγγένειες: Κουκουβάγια versus μπούφος

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα όμορφο και φωτεινό τόπο ζούσε μια θεά που την έλεγαν Αθηνά. Η Αθηνά είχε γεννηθεί με περίεργο τρόπο, όπως λέγαν οι παλιοί, από το κεφάλι δηλαδή του πατέρα της του Δία. Ήταν πάνοπλη και στον ώμο της είχε μια γλαύκα, κοινώς κουκουβάγια.
Στην αγαπημένη πόλη της στην οποία έδωσε και το όνομά της , μιλάω φυσικά για την Αθήνα , οι γλαύκες ή κουκουβάγιες ήταν πολύ κοινό και συνηθισμένο είδος. Γι' αυτό και όταν κανείς έλεγε ή πρότεινε πράγματα ήδη γνωστά, υπήρχε η φράση "κομίζει γλαυκας ες Αθήνας" , που σήμαινε ότι δεν είπε και τίποτε πρωτότυπο.

Είτε λόγω της συνάφειάς της με την Αθηνά, τη θεά των τεχνών και της σοφίας, είτε από άλλους λόγους η κουκουβάγια θεωρήθηκε σοφό πουλί και τιμήθηκε όσο λίγα στην παγκόσμια ιστορία. Παραστάσεις της υπάρχουν σε αγγεία και νομίσματα και η σεβάσμια και σοβαρή μορφή της κοσμεί κάθε βιβλιοθήκη και χώρο του πνεύματος.
Αυτό το ταπεινό νυκτόβιο πουλί με τα μεγάλα γαλάζια μάτια - εξ ου και το αρχαίο όνομά της γλαυκα - έγινε σήμα κατατεθέν των απανταχού σοφών...και εργατών του πνεύματος.

Στους μύθους του Αισώπου και στα παραμύθια του λαού μας παρουσιάζεται ως πουλί που το σέβονται και το υπολήπτονται στην κοινωνία των ζώων ακριβώς λόγω των γνώσεων και της εμπειρίας του.

Να όμως που σε κάθε οικογένεια υπάρχει και ένα μαύρο πρόβατο. Στην περίπτωση της κουκουβάγιας το μαύρο πρόβατο είναι ένας ξάδελφός της που την εκθέτει ανεπανόρθωτα με την κουταμάρα του και την αθεράπευτη βλακεία του. Μιλάω φυσικά για τον μπούφο.
Ο μπούφος όχι στον ώμο....ούτε στο πίσω μέρος της ασπίδας της Αθηνάς δεν θα έμπαινε ποτέ!!!!

Ανήκει και αυτός στα νυκτόβια γλαυκόμορφα πτηνά αλλά τα μάτια του δεν είναι γαλάζια, όπως της σοφής ξαδέλφης του, είναι κιτρινωπά. Είναι πιο μεγαλόσωμος από τις κουκουβάγιες και έχει δυο χαρακτηριστικούς θυσάνους φτερών στα αυτιά του.Το ανέκφραστο βλέμμα του  και η οξεία , μονότονη και διαπεραστική φωνή του εκνευρίζουν όποιον βρεθεί κοντά του.

Αποτελεί το όνειδος της τιμημένης του οικογένειας καθώς είναι συνώνυμος της βλακείας και της ανοησίας. Αυτό ίσως οφείλεται στο ότι κάνει καθιστική ζωή - είναι τεμπέλης από άποψη -  και τον πιο πολύ καιρό δίνει την εντύπωση ότι κοιμάται. Συνηθίζει μάλιστα να έχει το στόμα του ανοιχτό με σκοπό να μπουν μέσα έντομα και πουλιά, για να τραφεί.

Παρά το γεγονός ότι είναι βλάκας, έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και κάθεται κορδωμένος και γεμάτος αυτοπεποίθηση ώρες και ώρες στο κλαδί του περιμένοντας έτσι αναπάντεχα να του έρθει η τροφή ή και άλλα πράγματα που στην ουσία δεν τα αξίζει. Είναι σοβαροφανής και δοκησίσοφος με αποτέλεσμα να μην χαίρει καμίας ιδιαίτερης εκτιμήσεως στην κοινωνία των πτηνών.

Στην εποχή μας η Αθηνά δεν μένει πια στην Αθήνα, έτσι όπως την καταντήσαμε. Το χειρότερο όμως είναι πως φεύγοντας πήρε μαζί της και το αγαπημένο της πουλί, την κουκουβάγια, και σε μας τους αχάριστους άφησε τους μπούφους, για να μας τιμωρήσει, εξ ου και αντί της σοφίας και της γνώσης, η βλακεία και η κουταμάρα πρυτανεύουν.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου